- EHL-İ BEYT
- Ev ehli, evdeki çoluk çocuk. Daha ziyade Hz. Peygamberimizin (A.S.M.) evine mensub olanlar bu isimle anılırlar. (Bak: Âl-i Ab
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
EHL-İ BEYT
Look at other dictionaries:
EİMME-İ EHL-İ BEYT — Ehl i Beyt ten yetişen, saltanata bilfiil girmeyen ve karışmayan en salâhiyetli, mânevi nüfuz ve ilim ve riyaset sahibi imamlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HUBB-U EHL-İ BEYT — f. Ehl i Beyt e olan sevgi ve bağlılık. Hz. Peygamber in (A.S.M.) neslinden gelenleri, onun izinden gidenleri ve onun yolunda sâdık olup sebat edenleri sevmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
AKTAB-I EHL-İ BEYT — Ehl i Beytten yetişen kutublar. Yâni, büyük mürşidler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ANÎDE — Kabile, ehl i beyt … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HÜSEYİN-İ CİSRÎ — (Hi: 1261 1327) Suriye ulemasındandır. Baba ve annesi Ehl i Beyt tendir. Câmi ül Ezher de tahsil görmüş ve zamanının dinî, edebî ve felsefî ilimleriyle iştigal etmiştir. En meşhur eseri Risale i Hamidiye sidir. Türkçeye ve Orducaya tercüme… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ITRET — Zürriyet. Nesil. Ehl i beyt. * Gerdanlık. * Güzel kokulu şey … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEVELLA — (Tevelli) Birisini dost edinme. * Bir işi üzerine alma. * Dönme, yönelme, i raz etme. * Ehl i Beyt e tam sevgi. * Akrabalık. Karabet. Yakınlık beslemek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
VELAYET-İ KÜBRA — Büyük velilik. Akrebiyet i İlâhiyenin inkişafına bakan ve veraset i nübüvvetten gelen gayet kısa, fakat yüksek olan ve tarikat berzahına uğramadan zâhirden hakikata geçen velilik mesleği. (Sahabeler gibi)(Cadde i kübrâ, elbette velayet i kübra… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MUHABBET — Sevgi, sevme. * Sohbet. Ruhun, kendisinden lezzet duyduğu şeye meyletmesi. (Zıddı: Buğzetme ve adavettir.)(Eğer denilse: Al i Beyt e muhabbeti, Kur an emrediyor. Hazret i Peygamber Aleyhissalâtü Vesselâm çok teşvik etmiş. O muhabbet, Şialar için… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
Mehmed II. — Mehmed II. (محمد بن مراد / Meḥemmed[1] b. Murād; * 30. März 1432 in Edirne; † 3. Mai 1481 bei Gebze), genannt ابو الفتح / Ebū ʾl Fetḥ /‚Vater der Eroberung‘ und später فاتح / Fātiḥ /‚ … Deutsch Wikipedia
